Стоп! Стоп! Стоп! (Stop! Stop! Stop!)

Lang heb ik niet geloofd, maar hij haastte zich,
Mijn zelfverzekerde held - een echte verleider.
Met woorden verleidde hij, met ogen lokte hij,
Stralend, mooi, als een souvenir.

En toen ik plotseling van hem ging houden,
Zoals ik nog nooit eerder van iemand heb gehouden.
Mijn hart, dat aan hem vastzat, volgde hem overal -
Ik gaf het aan hem, als een souvenir.

Refrein (2 keer):
Ik gaf mijn hart voor een lange herinnering,
Vloog naar beneden, als een herfstblad.
Ik opende de deur, toen ik niet kon
Zeggen tegen hem: "Stop! Stop! Stop!"

Ik word onzichtbaar, als een radiogolf,
Wat voorbestemd is, kan ik niet ontlopen.
Ik gaf hem mijn hart, en daarna volgde ik hem
Geef mezelf aan hem, als een souvenir.

Refrein (2 keer):
Ik gaf mijn hart voor een lange herinnering,
Vloog naar beneden, als een herfstblad.
Ik opende de deur, toen ik niet kon
Zeggen tegen hem: "Stop! Stop! Stop!"

Solo.

Refrein (2 keer):
Ik gaf mijn hart voor een lange herinnering,
Vloog naar beneden, als een herfstblad.
Ik opende de deur, toen ik niet kon
Zeggen tegen hem: "Stop! Stop! Stop!"

Stop! Stop! Stop!
Stop! Stop! Stop!