Cuarteles de Invierno

Een doos vol herinneringen
En feesten om te bewaren
Half leven in elke poging
En de andere helft in metalen klemmen

Het is al een klassieker
De wortel achterna met je adem hier achter
Een millimeternonsens
Brengt me dichterbij de plek
Voert mijn doel uit
Om zowel mes als prooi te zijn
Het is niet zo tragisch
Spelen met afstand en zijn eenzaamheid erven

Winterkwartieren
Breken hun stilte
IJsjes van poppen
Getuigen van deze opsluiting
De rouw duurde zo lang dat ik op het einde
Het bijna verwar met mijn thuis

EHBO-kits voor amnesie
Legendes van overzee
Pre-sovjet soldaatjes
Ik tekende mijn eigen oorlog en vrede
Er is een mysterie
Van kaarten die niet naar de schat leiden
Of naar epicentra
Op het punt van ontploffen
Dat zijn de wetten van de fysica
En de tijd neemt mijn plek niet in

Het is al een klassieker
Ik ben mijn vrijgeleide kwijt en nu wacht ik op de boodschapper
Die nooit zal komen

Winterkwartieren
Breken hun stilte
IJsjes van poppen
Getuigen van deze opsluiting
De rouw duurde zo lang dat ik op het einde
Het bijna verwar met mijn thuis

Hoe vaak ik ook terugkom
Vind ik mijn herinneringen niet
Ik zoek ze, ik droom ze
Wat van mij was, is nu vreemd
De randen zijn gevallen
En het glas is al vol
En nu probeer ik alleen maar te legen
Ik moet gewoon opstijgen
De rouw duurde zo lang dat ik op het einde
Het bijna verwar met mijn thuis