Consejo de Sabios

Voordat ik het laat ontploffen
Wil ik dat je mijn hand vasthoudt
Zeg me of de hartslag constant is
Of een verre fluistering

Ik sleep deze keer niets mee
Ik breng de film verduisterd
Het is te vroeg voor amnesie
En te laat om ongeschonden te gaan

Wat moeten we doen?
Wat moeten we doen?
Nu alles is besproken
Ik heb het geprobeerd, ik heb het geprobeerd

Vandaag is jouw herinnering een vogel
Die zijn vleugels achter me slaat
En in zijn snavel jouw lippen bewaart

Je hebt de precieze vorm
Je draagt de erfenis van marmer
Jij was de Venus van Milo
En ik legde de wereld in jouw armen

En ik rolde
En ik rolde zoals de jaren glijden
Ik heb het geprobeerd, ik heb het geprobeerd

Vandaag is jouw silhouet een vogel
Die zijn vleugels achter me slaat
Hij fluit en verstrikt mijn stappen

Verzamel opnieuw de Raad van Wijzen
Zet een kaars voor me neer, ik zit vast

Haal me uit de gang
Wanneer het heiligdom valt
Haal me uit dit fort
Neem me mee in jouw vlucht

Ik wil een blinde vlek
Ik wil jouw razernij
Neem me mee met jou
Neem me mee zonder afspraken

En neem me mee naar de brug die niet ontplofte
Naar de muur die in mijn hand groeit
Dezelfde die jouw stappen tegenhoudt
De rijken zullen vallen, de stadions zullen vallen
Maar eerst moeten onze heiligen vallen