Maldita Dulzura

Laten we praten over de ruïne en de doorn
Laten we praten over stof en verwondingen
Over mijn angst voor hoogtes
Wat je maar wilt, maar laten we praten

Over alles behalve de tijd
Die tussen onze vingers glipt

Laten we praten om elkaar niet te horen
Laten we drinken om elkaar niet te zien
Praatend verstrijken de dagen
Die we nog hebben om te gaan
Ik naar de lus van jouw vergeten
Jij naar de stal van mijn instincten

Vervloekte zoetheid van jou
Vervloekte zoetheid van jou
Vervloekte zoetheid van jou

Je praat me over ruïne en doorn
Je steekt het stof in de wond
Je geeft me de schuld van de hoogtes
Die je ziet vanuit jouw schoenen

Je wilt niet praten over de tijd
Ook al staat die aan onze kant
En je praat om me niet te horen
En je drinkt om me niet te zien
Ik zwijg en lach en drink
Geef geen genade of troost
En het is niet uit kwaadheid, dat zweer ik
Het is gewoon dat het spel me vermaakt

Vervloekte zoetheid van mij
Vervloekte zoetheid van mij
Vervloekte zoetheid van mij

Vervloekte zoetheid van ons