Me Voy

Ik ga weg… Ik heb besloten dat ik niet meer geef
Dat het beter is om te breken dan te buigen
De eindeloze straat van afscheid nemen
Van gesprekken die nooit zullen plaatsvinden
Ik bewonder de tijd die nooit stilstond
De conclusies zorgen voor spanning
Zoals jouw ogen me vol twijfels laden

Ik ga weg… En als je ooit naar me vraagt
Misschien wil je weer lachen
Ik ben van niemand, ik ben van de regen… Die je al doorweekt heeft
Ik ben de armen die je wilt omarmen
De dubbele draai op je huid
Het licht op de achtergrond dat je altijd uitnodigt… Ah!

Zo… Ik ben met jou tegelijk wakker geworden
Ik zie je slapen en wil mezelf bijten
Ik voel me als een luchtpop
Vast aan het leven dat ik niet meer zie
Want met jou weet ik niet wie er weggaat
Ik weet niet wie wint, en ik ben niet jouw tegenstander
De eeuwige rekening die eindigt in vlucht

Ik ga weg… En als je ooit naar me vraagt
Misschien wil je weer lachen
Ik ben van niemand, ik ben van de regen… Die je al doorweekt heeft
Ik ben de armen die je wilt omarmen
De dubbele draai op je huid
Het licht op de achtergrond dat je altijd uitnodigt
Ik ga weg… En als je ooit naar me vraagt
Misschien wil je weer lachen
Ik ben van niemand, ik ben van de regen die je al doorweekt heeft
Ik ben de armen die je wilt omarmen
De dubbele draai op je huid
Het licht op de achtergrond dat je altijd uitnodigt, ah!

Ah, ik ga weg
En als je ooit naar me vraagt
Misschien wil je weer lachen
Ik ben van niemand, ik ben van de regen die je al doorweekt heeft
Ik ben de armen die je wilt omarmen
De dubbele draai op je huid
Het licht op de achtergrond dat je altijd uitnodigt, ah!
Ik ga weg