Me Equivoqué
Vanesa Martín
Ik Had Het Mis
Ik had het mis door van hem te houden
Ik was niet alleen
Ik had het mis door de indruk van zijn ogen op mijn lippen
Ik voelde zijn aanraking in mijn huid en kon niet ontkennen
Er groeide roekeloosheid bij elke poging om me te winnen
Ik verstopte tonnen twijfels en zenuwen onder mijn kleren
En half, was ik iemand anders
Hij trok aan me met de kracht van wat bergen verplaatst
Terwijl het puurste leven me nooit losliet
Ik had het mis door te willen
De traagheid van mijn huid
Neem me mee
Daar, stroomafwaarts
Naast mijn polsen op de hoogte van mijn gezicht
Met schaamte en woede verklaarde ik deze liefde een hinderlaag
Neem me mee
Daar, stroomafwaarts
Laat de eenzaamheid me genezen
Voelen kent geen grenzen
Wie gooit de verliezer van zijn top?
Van zand en zout, handvol om bewust te worden
Pijn gewikkeld in dezelfde speeksel die om urgentie vroeg
Ik had het mis, heren, als ik geen plek verdien, nee, nee, nee
Vergeef me niet
Vergeef me niet
Ik zweet om zijn wangen en elke toespraak
Bleef in vlekken
Ik had het mis
Ik had het mis
Ik had het mis
Ik hield zelfs van zijn manier van zwijgen
Mijn naam
Neem me mee
Daar, stroomafwaarts
Naast mijn polsen op de hoogte van mijn gezicht
Met schaamte en woede verklaarde ik deze liefde een hinderlaag
Neem me mee
Daar, stroomafwaarts
Laat de eenzaamheid me genezen
Voelen kent geen grenzen
Wie gooit de verliezer
Van zijn top?
