Borgoña

Aan deze kant van het bed waar ik nu slaap
Waar ik me verwijder van het hart, het hart dat ooit van mij was
Ik wil gewoontes en routines doorbreken
Maar als iemand me in de war brengt
Wil ik jouw plek niet innemen

Er waren genoeg likes bij onze afscheid
We waren het startpunt
En een gemorste Borgoña
Gevoelens zijn geen veteranen
Gevoelens zijn geen veteranen

Kunst is als de liefde
Iedereen begrijpt de zijne
Herstel je hart
Beschermend tegen trots
Nu is het onze beurt om te zweten
Het is moeilijk te vergeten
Maar het zal niet zo zwaar zijn

Kunst is als de liefde
Iedereen gaat naar zijn stoel
Als je het probeert te vormen
Komt er altijd splinters uit
Nu is het onze beurt om te zweten
Het is moeilijk te vergeten
Maar het zal niet zo zwaar zijn

Aan deze kant heeft mijn geheugen je vergeten
Mijn routine heeft je overgeslagen
En gelukkig zijn gaat nu met mij mee
Ik hou ervan dat de eenzaamheid me vindt
Op het feest tussen de mensen
En me niet meer met jou ziet

Kunst is als de liefde
Iedereen begrijpt de zijne
Herstel je hart
Beschermend tegen trots
Nu is het onze beurt om te zweten
Het is moeilijk te vergeten
Maar het zal niet zo zwaar zijn

Kunst is als de liefde
Iedereen gaat naar zijn stoel
Als je het probeert te vormen
Komt er altijd splinters uit
Nu is het onze beurt om te zweten
Het is moeilijk te vergeten
Maar het zal niet zo zwaar zijn

Kunst is als de liefde
Iedereen gaat naar zijn stoel
Als je het probeert te vormen
Komt er altijd splinters uit
Zweet, liefde, zweet
Zweet, liefde, zweet