Besos y Descuidos
Vanesa Martín
Kussen en Verwaarlozingen
Ik moet niet slapen
Rust en minder geluid
Het was geen toeval
Het waren meer kussen dan verwaarlozingen
Je moet me de ogen teruggeven die ik niet van je kan afhouden
Mijn huid heeft al gesmeekt en wil nog even bij je blijven
Jouw lach om middernacht
Verlicht mijn bed
Wat een verrassing, vuur
Dompel jezelf onder in mijn vlammen
Onverwacht verhaal dat in de lente begon
Droog en zonder poespas
Hoe doe je dat zodat het niet pijn doet
Zodat het ons geen pijn doet
Het leven heeft ons gek gemaakt, een gekkenhuis
Hoe krijg je het voor elkaar dat niemand je inhaalt
Als ik het aan het toeval overlaat
Zou je me zeker niet vergeten
We hebben geen einde
Hoeveel er ook geschreven wordt
Als ik terug kon gaan, zou ik het niet doen
Ik geef er de voorkeur aan je te herinneren aan hoe je me uitkleedde
Mijn huis, jouw haast, wie was er in jouw shirt
De toekomst vroeg ons om grond
Je weet hoe je over mijn trappen loopt
Wie zegt dat het alleen maar de lucht was
Jouw lach om middernacht
Verlicht mijn bed
Wat een verrassing, vuur
Dompel jezelf onder in mijn vlammen
Onverwacht verhaal dat in de lente begon
Droog en zonder poespas
Hoe doe je dat zodat het niet pijn doet
Zodat het ons geen pijn doet
Het leven heeft ons gek gemaakt, een gekkenhuis
Hoe krijg je het voor elkaar dat niemand je inhaalt
Als ik het aan het toeval overlaat
Zou je me zeker niet vergeten
We hebben geen einde
Hoeveel er ook geschreven wordt