Me Voy (part. Salastkabron)

De dag dat ik vertrek, zul je me missen
De tijd die we verloren, komt niet meer terug
Ook al proberen we het duizend keer
Dit is niet wat het lijkt

Waar zijn die kussen gebleven die we gaven?
En de belofte die we elkaar deden?
Ik vergeet niet wat we waren
We deden ons best, dat is wat we konden
Oh, oh
We deden ons best, dat is wat we konden

Ik vraag om vergeving, maar ik ga weg
Vraag niet meer hoe het met me gaat
Want deze fles is om je te vergeten
Ik ga je niet vergeven

Ik vraag om vergeving, maar ik ga weg
Vraag niet meer hoe het met me gaat
Want deze fles is om je te vergeten
Ik ga je niet vergeven, nee
Nee, nee, nee, nee

Geen kans, hier is geen mogelijkheid
Om me pijn te doen had je de vaardigheid
Hoewel je vroeger mijn zwakte was
Wist ik dat naast jou niet mijn plek was

Je ging weg en brak mijn ziel in duizend stukken
Nu smeek je me om in je armen te blijven
Ik wil niet terug, het doet me pijn
Ik wil je niet meer zien, ik mis je niet meer

Ik vraag om vergeving, maar ik ga weg
Vraag niet meer hoe het met me gaat
Want deze fles is om je te vergeten
Ik ga je niet vergeven, nee

Ik vraag om vergeving, maar ik ga weg
Vraag niet meer hoe het met me gaat
Want deze fles is om je te vergeten
Ik ga je niet vergeven, nee