El Errante
Valentín Elizalde
De Dwaallicht
Ik ga me verheugen op de Sinaloa manier
Met de tambora wordt het hart blij
Ik wil mezcal drinken van de eenzame palm
Om een beetje mijn passie te kalmeren
Ik leef met gedachten aan de liefdes die ik had
En de nostalgie omarmt mijn wezen
Overal oordelen ze me als een verloren ziel
Een zwerver die leeft van genot
Ik ben de dwaallicht die door het leven zwerft
Op zoek naar liefdes die begrijpen
En ook al verlies ik in het spel
Blijf ik toch van liefde houden
In Escuinapa speelde ik met twee liefdes
In El Rosario genoot ik van het leven
In Mazatlán groeide mijn passie
In Culiacán veroverde ik de mooiste
Verliefd vertrok ik naar Guamuchil
Maar in Guasave veranderde het geluk voor mij
En hoewel ik in Los Mochis geen liefde vond
Bood Topolobampo me liefde aan
Ik ben de dwaallicht die door het leven zwerft
Op zoek naar liefdes die begrijpen
En ook al verlies ik in het spel
Blijf ik toch van liefde houden.
