Tsubasa

Een smal pad naar de snelweg na zonsopgang, jij fluistert
"Er is niets om bang voor te zijn" en de woorden om je uit te zwaaien brengen tranen
We praatten eindeloos over onbenulligheden, in een rommelige kamer lachten we samen
We hadden geen angst om onze dromen na te jagen, en namen afscheid van de stad waar we geboren zijn

"Ik kom je ooit bezoeken" en "ik zal je nooit vergeten"
Jouw ogen die je hand zwaaien, zweren in mijn hart zonder het te zeggen

In de lucht van vertrek, ontmoetingen en afscheid, de dagen van de jeugd, alles wordt geschilderd
Ooit zullen we samen grote bloemen laten bloeien, mooie bloemen, en weer samen lachen
Met die dag in mijn hart, de eindeloze weg die voortduurt, verbonden met slapeloze nachten

De dromen die bijna uitkwamen en de woorden die ik weefde
Wiebelen in de ruimte tussen, grillig, dagelijks, de wijzers van de klok
Zelfs al zweer ik bij de voorbijdrijvende wolken, de angst om achtergelaten te worden steekt de kop op
Elke keer denk ik aan jou, aan jouw woorden, verzamel ik tranen en schreeuw ik het uit

Ik geloof nog steeds, ik zal je nooit vergeten
Jouw ogen die je hand zwaaien, de vergankelijke, blauwe dagen die niet meer terugkomen

In de lucht van vertrek, ontmoetingen en afscheid, de dagen van de jeugd, alles wordt geschilderd
Ooit hebben we besloten om samen grote bloemen te laten bloeien, mooie bloemen
Als ik jou kan weerspiegelen in de onveranderlijke lucht, als ik goed kan vliegen, als ik hoog kan vliegen
Met mijn vleugels wijd open, de herfstwind over, als ik mijn dromen kan vasthouden, laten we samen lachen als we elkaar ontmoeten

Laten we samen lachen als we elkaar ontmoeten.