Akatsuki no Kodou

Zachtjes hoor ik gebeden in de adem
Het licht dat ik heb gebrandmerkt, je ogen zijn een luchtspiegeling
Stiekem smeult de vuurvlieg in mijn hart
De littekens van gisteren, ik dwaal alleen rond

Aan het einde van de vervorming die strijd met zich meebrengt
Wat zie je, wat zie je?

De wind komt op
Als het een droom is waarin ik geloof, zal het niet vervagen
Het vlammetje dat in mijn hart danst
De schemering kleurt rood
De schittering van de sterren roept me wakker
De doorweekte passie, laat jou stralen

Een traan valt als een druppel in de stroom
Zonder geluid stroomt het weg en verdwijnt

Aan het einde van de gedachten die zijn opgehouden
Ontmoeten we elkaar, ontmoeten we elkaar

De wind komt op
Welke morgen dan ook, ik zal niet vluchten
De vervagende schemering, het vlammetje dat danst
De schemering kleurt rood
Herboren uit de pijn van de sterren
De hartslag van de dageraad is al bij jou

De ondergang van de zon in je gedachten
In de kleur van warmte
De ondergang van de zon in je gedachten
Kleurt de wereld

Verspreid en drijvend aan de rand van de zilver
Zelfs als we elkaar ontmoeten, worden we onzichtbaar

De wind komt op
Als het een droom is waarin ik geloof, zal het niet vervagen
Het vlammetje dat in mijn hart danst
De schemering kleurt rood
De schittering van de sterren roept me wakker
De doorweekte passie, laat jou stralen
De hartslag van de dageraad roept jou nu.