Sabbia

Ik wil dat op een dag bekend is wat ik in de nummers heb geschreven
Dat wat ik heb gezien slechts mijn instinct is en dat ik tot conclusies kom
Ik heb me voorgedaan als iemand die ik niet was, vaker dan één keer
Ik had een God nodig en vond Hem terug terwijl ik me schuldig voelde
Ik wil dat je op een dag weet hoeveel beloftes ik heb gebroken
Toen ik 's nachts op mijn zij sliep
En op mijn kussen, tranen van verdriet
Toen ik dronk en 's avonds kapot thuis kwam
Opgelicht dat ze naast me was
Zij die er altijd niet was!
En ik wil dat mijn onzekerheid en breekbare gewoontes op een dag zullen stralen
En kinderen van kloppende harten, eindeloze momenten, korte afgronden, weet je
Sinds ik de tijd vroeg om minder traag te zijn
Vraag ik nu aan mezelf om bij te blijven, maar ik kan het niet!
En ik wil niet dat je mijn ogen van nu ziet
Terwijl ik aan het schrijven ben, voel ik de woede die samenvalt met wat ik verlies
Maar ik zweer je, ik streef altijd naar het uitstekende
Als ik weinig kan hebben, kies ik ervoor om niets te hebben

En de kwetsbaarheid kost veel
Voor wie geen plek in de wereld heeft
In deze reis naar de oneindigheid
Weet ik dat de liefde, nee, die zal niet vergaan
En als jij dan weer terugkomt, kom dan hierheen
De waarheid is ook een leugen
In deze reis naar de oneindigheid
Weet ik dat de liefde, nee, die zal niet vergaan

Ik wil dat op een dag bekend is wat ik van binnen heb
Wat ik heb gedaan, wat ik heb gezegd
De dag dat ik je vroeg, blijft anders
Blijf dicht bij me want voor je het weet verlies ik de controle
Als ik moe in de spiegel keek
Stel ik het leven uit naar een ander, vanavond voel ik me moe
En jij keek me afkeurend, maar ik leef hoog en zie wit
De liefde is altijd echt als je het vanuit een ander perspectief bekijkt
En nu je een ander hebt, voel ik me misplaatst
Je kunt het leven alleen begrijpen als je de leegte voelt
En God, wat is het een afschuw om te bestaan in een wereld die blijft aandringen
Ik wil alleen zijn, ja, kom nu, noem me maar treurig
Ik zweer je, ik wil alleen dat op een dag bekend is
Dat op een strand elk korreltje zand uniek blijft

En de kwetsbaarheid kost veel
Voor wie geen plek in de wereld heeft
In deze reis naar de oneindigheid
Weet ik dat de liefde, nee, die zal niet vergaan
En als jij dan weer terugkomt, kom dan hierheen
De waarheid is ook een leugen
In deze reis naar de oneindigheid
Weet ik dat de liefde, nee, die zal niet vergaan
Nanananananaaa nanananananaaa
In deze reis naar de oneindigheid
Weet ik dat de liefde, nee, die zal niet vergaan
En als jij dan weer terugkomt, kom dan hierheen
De waarheid is ook een leugen
In deze reis naar de oneindigheid
Weet ik dat de liefde, nee, die zal niet vergaan.