Quella Casa Che Avevamo In Mente
Ultimo
Dat Huis Dat We In Gedachten Hadden
Ik blijf maar ik kan niet
Ik praat over iets maar ik zeg niets
En ik tegenspreek alles wat ik aanraak
De wereld is een grote plek maar niet te groot
Want het is genoeg voor mij in een seconde
En als het niets was, ben ik er weer
In die plek zo lang verwacht
Net als een woord als ik niet praat
En ik wil je, ik wil je, ik wil je, ik wil je
Maar alsjeblieft, zoals je vroeger was
Met je kinderlijke gezicht
En ik wil je, ik wil je, ik wil je, ik wil je
Maar alsjeblieft, zoals het vroeger was
Met het gezicht van iemand die in de rij staat
En afgeleid wacht op zijn beurt
Denkt dat het uiteindelijk wel komt
Jij nam een plek in die te groot was
En het is raar om er nu niet over te praten
Over dat huis dat we in gedachten hadden
Ver weg van de weg, midden in het groen
Weet je nog dat je altijd koud had?
Ik ook, maar ik heb het je nooit verteld
Omdat ons verhaal in deze dingen zit
In wat niet gezegd wordt maar blijft
Ik wil je, ik wil je, ik wil je, ik wil je
Maar alsjeblieft, zoals je vroeger was
Met je kinderlijke gezicht
Ik wil je, ik wil je, ik wil je, ik wil je
Maar alsjeblieft, zoals het vroeger was
Met het gezicht van iemand die in de rij staat
En afgeleid wacht op zijn beurt
Denkt dat het uiteindelijk wel komt