BELLA DAVVERO

Ik herinner me jou
Je was mooi, je was mooi, je was mooi, je was echt mooi
En je sliep zo met je blauwe pyjama aan
Die een beetje te strak zat en misschien te licht was
Ik herinner me jou
Je was mooi, je was mooi, je was mooi, je was echt waar
Je stond zo, met je neus omhoog
Wijzend en huilend onder deze nutteloze lucht

Herinner je me nog?
Ik was stil, ik was stil, ik was stil, ik was echt stil
Ik stond zo, met mijn capuchon omhoog
Altijd terughoudend en op afstand, maar diep van binnen oprecht
Het was mooi voor mij
Het was mooi, het was mooi, het was echt mooi
Je keek naar me alsof het alleen van mij afhing
Je doorboorde me met je ogen en ineens was je in mij
Ik herinner me jou

Ik herinner me jou
Je was mooi, je was mooi, je was mooi, je was echt mooi
En je sprak over een wereld die hier nu niet meer is
En ik voel me alleen, ook al zit je naast me
Ik herinner me jou

We hadden een droom in onze zak
Sigaretten en biertjes op het plein
We wisten van arrogantie
Verlegenheid en een verspreid leven
Wij
Tussen twijfels, zekerheden, de zwarte tranen, wij
We hadden dat beetje om elke avond te lachen
Maar het was mooi, het was mooi, het was echt mooi
Zeg me waarom het leven ons ineens hierheen heeft gebracht om zo te praten
Alsof we sterren zijn die al uit zijn, die je toevallig in de lucht ziet
Het is voorbij, het is voorbij, het is echt voorbij
Maar ik voel dat je op een dag toevallig hier terugkomt
We zijn sterren voor altijd dichtbij in een stukje lucht
Je was mooi, je was mooi, je was mooi, je was echt mooi
Tarara-rarara-rarara-rarara-rarara
Tarara-tarara-tararararararara
We zijn sterren voor altijd dichtbij in een stukje lucht
Je was mooi, je was mooi, je was mooi, je was echt mooi