Vorst
Ik ben zo geschokt
Ha, ha, ha
Zelfs als de lente komt, is er nergens warmte
Buiten zijn scherpe naalden aan het groeien
Witte adem als ijs
Zonder sporen verdwenen, flonkerend sterrenlicht
Vast in mijn hart, een groter gat
Die kleine eiland omhuld in een sluier
In de verzwolgen ziel
Ik ben uitgehold, weer opnieuw
Stemmen die me roepen
Ik ben nu in chaos
In de verwarring die me naar mijn naam leidt
Echt mijn verstand verloren
Echt, echt, echt, echt verloren
Vage stemmen
Ik weet niet waarom
Wat is mijn lot? Wat is het juiste antwoord, echt?
Echt mijn verstand verloren
Echt, echt, echt verloren (ha, ha)
Mijn lippen zijn bevroren
Draait op de punt van mijn tong
Zelfs als ik die naam roep
Is het alleen maar koude adem
In de vreemde naam schuilt
Lot of iets anders
Ik kan de betekenissen niet begrijpen
Wit begint zich te vormen
Over de bevroren vijver, langs de weg
Bij het einde aangekomen, een stilstaand teken
Ontvang me alleen met de koude wind
Een treurig bloem in het ijs dat zijn licht heeft verloren
De schipbreuk van het lot
De tijd lijkt stil te staan
Daarin ben ik aan het sterven (ja, ja, ah)
Stemmen die me roepen
Ik ben nu in chaos
In de verwarring die me naar mijn naam leidt
Echt mijn verstand verloren
Echt, echt, echt, echt verloren
Vage stemmen
Ik weet niet waarom
Wat is mijn lot? Wat is het juiste antwoord, echt?
Echt mijn verstand verloren
Echt, echt, echt verloren
Mijn lippen zijn bevroren
Draait op de punt van mijn tong
Zelfs als ik die naam roep
Is het alleen maar koude adem
In de vreemde naam schuilt
Lot of iets anders
Ik kan de betekenissen niet begrijpen
Wit begint zich te vormen
Op het eiland van dromen bestaat alleen chaos
Zelfs als ik vlucht, zak ik diep in de onzekerheid
De betekenis bevroren voor de naam
Ben ik hier klaar voor?
Mijn lippen zijn bevroren
Draait op de punt van mijn tong
Zelfs als ik die naam roep
Is het alleen maar koude adem
In de vreemde naam schuilt
Lot of iets anders
Ik kan de betekenissen niet begrijpen
Wit begint zich te vormen
