Yorugaakeru

Zelfs zonder te dromen, bij de zonsopgang
Zal de zon stralen en ga ik je zien

De zon schijnt op de witte muur
En terwijl de klok maar blijft tikken
Hebben we kunnen genieten, momenten gelijk
Langzaam zie ik hoe ze verdwijnen en nooit meer terugkomen

En daarom drijf ik rond deze nacht
Het doet meer pijn
Zelfs zonder te dromen, bij de zonsopgang
Zal de zon stralen en ga ik je goed zien
Het is tijd om te veranderen, het is tijd om te eindigen
En het is tijd om te beginnen

Ook al ben je hier niet meer, ik zal overleven
En dat is wat me het meest pijn doet
Kijk hoe het komt, het is de zonsopgang
Het is de zonsopgang

Het begint te bloeien en dan verwelkt het weer
Toch, keer op keer, zal het opnieuw opbloeien

Het zal geen einde zijn, maar een nieuwe start
Ik begrijp het goed
Zelfs zonder te dromen, bij de zonsopgang
Moet ik je hand loslaten, ik kan het niet vasthouden
Als ik me verlies, huilend van de pijn
Zal ik stoppen

Ook al ben je hier niet meer, ik zal gewoon overleven
Ik kan geen liefde voelen. Toch wil ik je zien
Kijk hoe het komt, het is de zonsopgang
Het is de zonsopgang

Het zal nooit geweten worden
Of de wensen werkelijkheid worden of niet
Zo ontstaat de 'geloof'

Ook al ben je hier niet meer, bij de zonsopgang
Zullen je handen weer de mijne raken
Na het doorstaan van de lange duisternis
Zullen we het licht zien
Ook al blijf ik bang, zal ik gewoon leven
En wanneer de zon opkomt, zal ik weer doorgaan
Kijk hoe het komt, het is de zonsopgang
Dus het is goed

Kijk hoe het komt, hier kun je het zien
Het is de zonsopgang