Canzone appassionata

Een klein boompje heb ik geplant,
het groeide met moeite en met zweet...
Een storm heeft het al gebroken,
en alle bladeren veranderen van kleur...
De vruchten zijn al gevallen: en allemaal,
ze waren zoet, en zijn nu geliefd...
Maar mijn hart zegt: "Hé jonge geliefde,
de pijnlijke dingen, koester ze meer..."
En bitter zoals jij bent, ik hou van je!
Ik hou van je en jij laat me sterven...

Het was als een verliefde kanarie,
dit hart dat zong ochtend en avond...
"Word wakker!" - zeg ik - en wil niet wakker zijn...
en nu, zingt het zelfs niet in de lente!...
Wie ik liefheb maakt me niet gelukkig:
misschien is het in de hemel voorbestemd en geschreven.
Maar ik denk dat een oud gezegde zegt:
"Je kunt het hart niet bevelen". En ik blijf stil!...
En ik blijf stil, ja... ik hou van je...
Ik hou van je en jij laat me sterven...

Ik huil om de liefde, en mijn tranen
vallen in dit hoofd: de tranen zijn aan het verdampen...
Ik pluk een mooie roos en, voor de lol,
geef ik het aan degene die me laat huilen.
Ik zeg tegen haar: "Mijn roos, vergeef me
als je zonder geweten wegloopt..."
Er is een wijsheid die me gelijk geeft:
"Doe goed en vergeet, en als je kwaad doet, denk na..."
Denk er goed over na, ja... ik hou van je...
Ik hou van je en jij laat me sterven...