найти своих
Tina Karol
Mijn mensen vinden
Ik herinner me mijn verleden, seconde voor seconde
Ik geloofde daar niet echt in
Dat er iets beters zou komen
Ik viel uit elkaar in scherven
Zocht naar meer
Maar kon jou in niemand vinden
Je leerde me niet te luisteren
Naar domme roddels achter mijn rug
Wanneer anderen in mijn ziel keken
Verstopte je me bij jezelf
Ik weet dat het cliché klinkt
Maar ik ben voor het eerst niet bang
Ik loop met gesloten ogen
En ik zal me niet vergissen in jou
Je vindt me tussen duizenden gezichten
Mijn hart brandt, tranen op mijn wimpers
We houden elkaar sterker dan wie dan ook
Ik ben jouw tederheid, jij bent mijn steun
Je draagt me in je armen
We delen vreugde en verdriet met z'n tweeën
Het blijkt dat geluk in de eenvoud schuilt
Mijn mensen vinden en tot rust komen
We zijn toevallig - we kwamen samen
In deze stad van winden
Één stap, één aanraking
En er is niemand dichterbij voor mij
Maar in deze wereld is geluk wankel
En ik zwijg, om het niet te verstoren
Voor anderen is het belangrijk hoe het eruit ziet
Maar voor jou en mij is alleen de essentie belangrijk