February (2월)

Een onbeduidende zon gaat onder
In één ruk stroomt de straat vol
Dit kan niet zo zijn, ik ben gefrustreerd
Een tijdje heb ik de vroege ochtend omarmd

Van ver weg lijkt er iets te branden
De lucht strijkt mooi langs me heen
Het is nog niet voorbij, het wordt vaag
Nu zijn er nog maar een paar dagen over

Ik probeer het te begrijpen, ik probeer het te begrijpen

Totdat ik een nieuwe persoon ontmoet
Mis ik elke keer zo'n twee dagen
Zonder enige subtiliteit, blijf ik maar zeuren
Ik heb niets te geven, maar

Aan het einde van dit bijzonder lange seizoen
Zelfs de schurken kunnen niet meer

Voor mij zal de lente er niet zijn, het zal verwelken
Het lijkt wel alsof mijn hart helemaal verdwijnt
De bloemen zijn al verwelkt, ik kijk verbaasd naar de sterren
Ik weet nu hoe mei zich voelt, die oktober mist

Het zal langzaam wegsmelten

Wanneer was het ook alweer, die dag dat ik dacht
Dat ik de geheimen van de wereld zou begrijpen
Nu verzin ik geforceerde hoop
Zelfs de schurken kunnen niet meer

Kijk naar de schil die je kunt eten
Er zijn zoveel dingen die ik wil doen
Draai je om en kijk vooruit
Er zijn zoveel dingen die ik wil doen

Herinneringen volgen elkaar op
De tijd volgt elkaar op

Op een dag wil ik je vertellen
Het lijkt wel alsof mijn hart helemaal verdwijnt
De bloemen zijn al verwelkt, ik kijk verbaasd naar de sterren
Ik weet nu hoe mei zich voelt, die oktober mist

Het zal langzaam wegsmelten.