Acicálame

Ik wil geen rijm, geen vers, geen proza
ik wil, iets anders
Droom, ik zie de inkt op je vingers
ik voel het, in je kussen

Ik wil dat je speelt, me betovert in talen
ik wil niet, dat je me vreest, het draad in mijn garen verliest
van wijn en, dat je springt in de afgrond

Kruip bij me in, laat me spinnen naast jou
Kruip bij me in, laat me spinnen naast jou

Ik schilder je en ik irriteer me, duizend keer herhaal ik
we zijn het, oneindige
Maar ik heb nooit kunnen zeggen dat ik van je hou
en nu is het genoeg, met de verwijten

Door spiralen, van koralen
reizen we samen door werelden
het doet pijn dat je denkt dat
ik niet van je hou en dat is niet eerlijk
Ik wil dat je mijn rug krabt
zoals je doet, met je schilderijen
Ook al laat ik geen genegenheid zien
ik wil dat je me zo vangt

Kruip bij me in, laat me spinnen naast jou
Kruip bij me in, laat me spinnen naast jou

Kruip bij me in, kruip bij me in, waarom ga je weg?