Apuráte José

Zo sprak Jacinta in mijn dorp, ik hoorde het
Toen het water kwam
En weer moest gaan
Mengend goed Spaans
Met een beetje Guaraní
Dit is wat ze zei
Ik ga het herhalen
Haast je José, het komt er weer aan
Het water stijgt weer en ik weet niet waarom
Deze keer maakt het water me banger
Al het gedierte kondigt het aan
Zoals nooit tevoren, oh José!
Ik heb de kinderen en de spullen al bij de dijk verzameld

Mevrouw Pancha kwam bij zonsopgang
En ging met Frete naar de boot
Ze nam wat dekens en wat spullen mee
In de kar
Eulogia is al voorbij en Camba Maciel
Langs het dorp over het pad

Haast je, ik zeg je, de rivier komt eraan
En ik weet niet waarom
De stilte verdooft me en maakt me bang
Het was nooit zo treurig bij zonsondergang

De heilige maagd vergeef me
Maar God is al lang vergeten
Over de eilandbewoners, jhei chupe
Oh, hoe lijdt de arme mensen!
Calamiteiten overkomen hen vaak
In het dorp, oh José!

Herinner je je de vorige keer, degenen die het niet konden
De weg bereiken, niemand heeft ze meer gezien
Evarista Luján, van de Rios
Bleef alleen wachten op López
In de hut daar en niemand weet meer
Elke Goede Vrijdag
Bid ik de rozenkrans voor haar

Haast je, ik zeg je! Kijk goed
Jacinto Gómez is ook voorbijgekomen
Hij ging naar de Chinees om
Zijn vrouw te zoeken
Ik heb de spullen en de kinderen al verzameld
En aan mijn heilige maagd, die van Itatí
Heb ik gebeden om ons te helpen om eruit te komen
We moeten de weg zo volgen
Haast je, ik zeg je! Añamemby!