что ж вы, зори росные, утром в кровь багрянитесь

Wat is er met jullie, rozenachtige zonsopgangen, die 's ochtends in bloed verkleuren?
Met het bloed van ons hart wassen we de verte
Hoe verwelkomen jullie, rookachtige afstanden, de zonen van de oorlog?
Met dennenbrouwsel van sterren, met het gif van bittere kruiden

Wat is er met jullie, stille kruiden, alsof jullie dronken zijn van hop?
In het smeltwater is er alsem in ons, en de dans van wervelingen
Wat is er met jullie, vrije winden, alsof jullie dronken zijn van een lied?
In de poelen van de zeven hemelen de kreten van de kraanvogels

Wat is er met jullie, herfstvogels, die de slaap van de bossen weven?
De pijn van mijn land en de rook van de branden
De berkensap geeft hen de oude wijsheid van het bos
As, heks-donker en de stalen dageraad

Wat is er met jullie, rozenachtige zonsopgangen, die 's ochtends in bloed verkleuren?
Dat is het zwaard van Perun dat hunkert naar roestige dagen
Hoe spoelen jullie, heilige dagen, de rouw van de aarde weg?
Met de brouwsel van glorieuze oorlogen in de treurige roep van raven

Hoe verkondigen jullie, de raven van de onderwereld, de afstanden?
We roepen met een woeste oproep, de roep van felle gevechten
In de tranen van de regen wassen we ons morgen
Met de waarzegging van de lente, het gezicht van de zonen van Rusland