Beatrice (part. Annalisa)

Waar ga je heen?
Waar wil je dat ik heen ga, kom op?
Je weet het beter dan ik
Ja, maar wat wil je dat ik doe?
Waarom?
Misschien neem ik een andere weg, schat
Je laat het slechtste van jezelf zien
Maar ik verander niet van gezicht

Leunend op dat balkon
Laat me gaan of gooi me die tas toe
Er kijken al te veel mensen naar ons
Soms vraag ik me af of je ooit zal groeien
Duizend keer, maar je leert nooit
Vertel me wat je doet
Ik probeer deze puinhoop op te lossen
Zonder mij
Ik word gek
Ik wil het stof van de tape afhalen
En teruggaan naar het moment dat we onze eerste kus gaven

Je verlichtte me
Ik bracht je de zon, maar in je hart is het nacht geworden
Als ik mijn ogen sluit, sluit ik de lucht
Maar nu zie ik je niet, dus

Laten we alles zo laten als het is
Van mij, van jou, van mij
Ik heb nog iets van jou bij me
Van jou, van mij, van minder
Ik voel me al te lang een idioot
En ik herhaal dat dit de laatste keer zal zijn
Als je me niet kunt liefhebben zoals ik ben
Verdien ik beter (Ik wens het je toe)

Misschien een of andere sukkel die je tas koopt
Die je dan bedriegt omdat hij een andere vrouw ontmoet
Misschien, als je hem betrapt, geeft hij de schuld aan de drank
Misschien hou je van hem, ook al voel je je beschaamd
Hé, schat, ik weet dat je me ziet (Hoe)
Nog steeds het epicentrum van je slechte gedachten (Maar)
Maar als ik ben weggelopen, is het omdat ik de verlatenheid vrees
Op de eerste plaats heb ik altijd mijn eigen liefde en werk gezet, oh

Ben ik kinderachtig? Ja, kun je me begrijpen? Nee
Er is niets te zeggen, nou, ik probeer te verdwijnen
Het heeft geen zin om de rol van die gelukkige te spelen
Zij doet alsof, Beatrice

Laten we alles zo laten als het is
Van mij, van jou, van mij
Ik heb nog iets van jou bij me
Van jou, van mij, van minder
Ik voel me al te lang een idioot
En ik herhaal dat dit de laatste keer zal zijn
Als je me niet kunt liefhebben zoals ik ben
Verdien ik beter

Maar ik wilde weten wie jij was
Je hebt nooit naar mijn gedachten geluisterd
En elke nacht slaap ik niet
Nog steeds wakker om vier uur
Je laat me de slaap verliezen
Ook al is mijn hart in winterslaap
Misschien is het beter als we in dit verhaal

Laten we alles zo laten als het is
Van mij, van jou, van mij
Ik heb nog iets van jou bij me
Van jou, van mij, van minder (Wat is er over?)
Ik voel me al te lang een idioot (Te lang)
En ik herhaal dat dit de laatste keer zal zijn (Geloof je het nog?)
Als je me niet kunt liefhebben zoals ik ben
Verdien ik beter (Ahahahah, kom op)