El Oso

Ik leefde in het bos, zo blij
Wandelde, wandelde zonder te stoppen
De ochtenden en de avonden waren van mij
's Nachts ging ik liggen om te rusten.

Maar op een dag kwam de man met zijn kooien
Hij sloot me op en nam me mee naar de stad
In het circus leerde ze me de kunstjes
En zo verloor ik mijn geliefde vrijheid.

"Neem het zoals het is," zei een oude tijger
"Nooit zal het dak en het eten ontbreken,
Ze eisen alleen dat we de kunstjes doen
En de kinderen kunnen we blij maken.

Er zijn vier jaren van dit leven verstreken
Met het circus reisde ik zo de wereld rond
Maar ik kon nooit helemaal vergeten
Mijn bossen, mijn avonden en mijn grond.

In een afgelegen dorpje was iemand de deur niet op slot
Het was een nacht zonder maan en ik verliet de stad.

Nu loop ik weer over de grond van mijn bos
Weer het groen van de vrijheid
Ik ben oud, maar de avonden zijn van mij
Ik keer terug naar het bos, ik ben echt blij...