Madrugada de Solidão
Suzamar
Madrugada van Eenzaamheid
De nacht belooft koud te zijn
Er zijn donkere wolken, ik weet dat het gaat regenen
Het is weer een nacht vol verdriet en pijn
Want terwijl het regent, droom ik van jou
Geen ster zal het duister verlichten
Dat alles omhult in zijn schaduw
Ik lig alleen in mijn verlatenheid
Om te dromen van jou in het moment dat het regent
Wolk
Gooi al het water in mijn hart
Stuw een rivier van eenzaamheid in mijn borst
Dood me voorgoed, bevrijd me van dit kwaad
Wolk
Verdrink me in jouw wateren, beëindig deze pijn
Voor mij is leven zonder mijn grote liefde
Liever sterf ik in een storm
De druppels van de regen nog in de goten
Zullen zich in grote stromen transformeren
Mijn kussen zal ook nat worden
Met al het verdriet dat ik ga laten stromen
De eerste druppels brengen herinneringen
En tussen ons tweeën viel alleen liefde
Maar de vloed van intriges en jaloezie
Overstroomde het huis en onze vreugde
Wolk
Gooi al het water in mijn hart
Stuw een rivier van eenzaamheid in mijn borst
Dood me voorgoed, bevrijd me van dit kwaad
Wolk
Verdrink me in jouw wateren, beëindig deze pijn
Voor mij is leven zonder mijn grote liefde
Liever sterf ik in een storm