Duele (part. Arcano Chill e Stephyy)

Ik ga de stad in, klaar om te vechten
Voor gelijkheid voor iedereen
Want op een dag zei mijn moeder: blijf dromen!
Maar ze dacht niet dat
Ze me nooit meer zou zien
Het leven is voor niemand wat waard
Die wil dromen, zie je dat
Een strijd zonder genade
Mijn moeder breekt
Ik kom niet thuis, ik kom vandaag niet thuis

En het doet pijn, elke verloren leven doet pijn
En in onze pijn voel je al, dat het tijd is om te vechten
En onze stem te laten horen, en onze stem te laten horen
Ter nagedachtenis van degenen die er niet meer zijn

Vraag om vrede, zeg me, hoe kun je over vrede spreken?
Als het onderdrukte volk lijdt
Ik vraag me af of het geluk ooit terugkomt?
Of de corruptie alles heeft meegenomen wat er was
Ik weet het niet, ik weet alleen dat woede, alleen maar meer woede brengt
Als ze vrede willen, moeten beide partijen in gesprek gaan
Aandacht besteden aan de toekomst van Colombia
Wat blijft er over?, wat blijft er over?

En het doet pijn, elke verloren leven doet pijn
En in onze pijn voel je al, dat het tijd is om te vechten
En onze stem te laten horen, en onze stem te laten horen
Ter nagedachtenis van degenen die er niet meer zijn

Ik probeer het opnieuw, ik wil ademhalen
Bij elke stap denken, ik was zo gelukkig
En nu is alles grijs geworden
Maar ze dacht niet dat
Ze me nooit meer zou zien
Het leven is voor niemand wat waard
Die wil dromen, zie je dat
Een strijd zonder genade
Mijn moeder breekt
Ik kom niet thuis, ik kom vandaag niet thuis

En het doet pijn, elke verloren leven doet pijn
En in onze pijn voel je al, dat het tijd is om te vechten

En het doet pijn, elke verloren leven doet pijn
En in onze pijn voel je al, dat het tijd is om te vechten
En onze stem te laten horen, en onze stem te laten horen
Ter nagedachtenis van degenen
Die er niet meer zijn