愛をくれたのに、なぜ (aiwokuretanoninaze)

Waarom gaf je me liefde,
terwijl je deed alsof je het niet wist?
We hielden van elkaar, maar waarom
ben ik nu alleen?

Mijn herinneringen zijn vast al gewist,
voor jou zijn het onbelangrijke momenten.
Die kille houding maakt me steeds eenzamer,
had ik maar eerder doorgehad, zo dom van me.
Het is allemaal mijn schuld, het is allemaal mijn spel,
iedereen ervaart pijn,
ik wist niet dat het mijn beurt was,
de overlopende herinneringen stoppen niet.

Je gaf me liefde, maar je bent er niet meer,
alleen jij was het,
ik was alleen en wist van niets.
Liefde is pijnlijk, waarom heb ik je liefgehad?
De blik die me aanstaart,
veranderende tijden,
had ik maar eerder doorgehad,
Liefde is pijnlijk, waarom gaf je me liefde?

Ik hield van je, maar ik was alleen,
zelfs de illusie laat me niet los, wat een idioot.
In het moment dat ik je omarmde,
had jij ook van me gehouden.
Dit is niet het antwoord dat ik verwachtte (niet het antwoord),
ik dacht dat ik eindelijk liefde kende,
drie jaar was het anders, nu breken de herinneringen.

Je gaf me liefde, maar je bent er niet meer,
alleen jij was het,
ik was alleen en wist van niets.
Liefde is pijnlijk, waarom heb ik je liefgehad?
De blik die me aanstaart,
veranderende tijden,
had ik maar eerder doorgehad,
Liefde is pijnlijk, waarom gaf je me liefde?

Ik haat je, maar ik wil je zien,
ik mis je, de littekens zijn nog steeds zichtbaar,
je laat me achter, zo recht door zee.

Je gaf me liefde, maar je bent er niet meer (er niet meer),
alleen jij was het (alleen jij was het),
ik was alleen en wist van niets (hey).
Liefde is pijnlijk, waarom heb ik je liefgehad?
De blik die me aanstaart,
veranderende tijden (veranderende tijden),
had ik maar eerder doorgehad,
Liefde is pijnlijk, waarom gaf je me liefde?