Hitohira No Hanabira

Een bloemblaadje wiegt nu naast me
Ik wil niet denken dat het een verkeerde liefde was

Aan de andere kant van de tafel kijk je me aan
Ik ben bang voor de woorden die ik wil uitspreken
Wanneer zijn we zo gaan voelen?
We deden alsof we het niet doorhadden
In die frisse lucht van de dag dat we elkaar ontmoetten
Als we het opnieuw konden doen, zou ik je nogmaals willen omarmen

Een bloemblaadje wiegt nu naast me
Ik wil niet denken dat het een verkeerde liefde was

Ik had je altijd leuk moeten vinden, ik wil je stem altijd horen
Toch lijkt het alsof ik je niet meer kan zien, zo dichtbij

Ik deed alsof het me niet raakte, dat was vast onze fout
Ik wilde altijd bij je zijn, maar miscommunicatie veranderde de realiteit
Zelfs die zachte glimlach van de dag dat we elkaar ontmoetten
Voelde als iets dat ik snel terug kon krijgen
Ik wil je omarmen

Een bloemblaadje wiegt nu naast me
Ik wil niet denken dat het een verkeerde liefde was

Jouw stille handpalm
De tranen die ik heb gevonden barsten los
Laten we de tijd van ons samen terugdraaien

Een bloemblaadje valt nu naast me
Ik kan niet vergeten dat het een verkeerde liefde was

Ik hield van je, ik hield van je, ik wil je nog steeds zo graag vasthouden
Toch lijkt het alsof ik je niet meer kan zien, zo dichtbij.