Tian Hei Hei

Toen ik klein was, was ik vol dromen
Zong mijn grootmoeder altijd voor mij
In de zomer, als het regende, gaf ze me troost
Die liedjes klonken zo mooi
La la la, la la la, la la la

Na mijn kindertijd begon ik mijn eigen leven
Een frisse start, een nieuw begin
Als mensen en dieren niet meer te beheersen zijn
Vergeet ik nooit meer die mooie melodieën
La la la, la la la, la la la

Ik hou van iemand die me niet kan vergeten
Ik dacht dat dit mijn mooiste wereld was
Maar als ik niet meer kan omgaan met de realiteit
Is de volwassen wereld dan echt zo wreed?
Elke dag moet ik de strijd aangaan
Ik mis de goede oude tijd, vol onschuld en geluk
Liefde maakt mensen verdrietig, laat ze zich niet voldaan voelen
De lucht is zo groot, maar het lijkt zo onduidelijk

Als de hemel donker is, denk ik aan dat lied
Plotseling begint het zachtjes te regenen
Blijkbaar zong mijn grootmoeder al die tijd voor mij
Als het regent, moet je moedig zijn
Ik geloof dat alles weer goed komt
Ik wil nu echt naar huis gaan
La la la, la la la, la la la