Nos Vimos En Berlin

Wat een wendingen het leven neemt, maar wat doe jij hier?
Vergeet je het al? We zagen elkaar in Berlijn.
Het was een vroege ochtend, in die wrede winter,
In een kerker, op het punt om te sterven.
Je weet niet of je huilde van woede of van pijn,
Ik zag je tranen vallen tussen bloed en zweet.

Het was pas gisteren, toen de nazi in je slaap schoot,
Pas gisteren, het concentratiekamp, ja dat was het,
Pas gisteren, marteling en vervolging,
Het was pas gisteren, smekend op je knieën om vergiffenis.

En nu, wie is de moordenaar?
En nu, wie doodt zonder reden?
En nu, wie gebruikt de martelingen?
En nu jij, verdomde jood!

Wat een wendingen het leven neemt, maar wat doe jij hier?
Vergeet je het al? We zagen elkaar in Berlijn.
Het was een vroege ochtend, in die wrede winter,
In een kerker, op het punt om te sterven.
Je weet niet of je huilde van woede of van pijn,
Ik zag je tranen vallen tussen bloed en zweet.
Verdomde jood!