人狼ゲーム（Werewolf Game)

Op een dag zonder naam, lijkt het alsof hier
Een beest verschijnt met ogen zoals die van ons
Vlak naast iemand, stil met zijn tanden
Volgt het treurige alibi

Pak diegene, pak diegene
In een voorspelbare harmonie lacht iemand
Sinds wanneer durf je me niet meer aan te kijken?
Ik wil je woorden geloven, maar

(Waarom is dit zo?)
(Het is nog niet voorbij?)
(Hier kan ik niet)
(Overleven!)

Twijfel en verwarring, tussen de duisternis
De klok luidt, het bericht komt niet
Ik tik op de lamp die de toekomst voorspelt, wanneer is het weerwolf?
Vertrouwen en verraad, miscommunicatie
In de krappe ruimte van dromen komt de angstige nacht
We schieten onze zonden af
Ben jij de zwarte die het laat vallen?

Op een dag zonder naam, laten we onze honger stillen
Ah, dat gevoel is niet genoeg, niet genoeg
Als je me vertrouwt, zal ik je als laatste voeden
Lichaam en geest, alles van jou

Vergankelijk is het, het hart van de mens
Kan zo gemakkelijk gebroken worden
Het hart dat ik op die dag vertelde dat het nep was
Kijk niet zo naar me met die ogen

(Ik vertrouwde je!)
(Het ben ik niet!)
(Kom op)
(Kijk niet zo ver weg!)
(Het is tijd)

Een perfecte misdaad, in de droom
Zelfs als het door God wordt gezien
De onverzadigbare honger kronkelt, wanneer is het weerwolf?
De rode mond jeukt
Omdat ik de stem van mijn geliefde hoorde
Er is geen reden, het is er gewoon niet
Ik fluister, ik ben wit

De moord vond plaats in het huis van Mafumafu
Dus, betekent dat dat Maf het gedaan heeft?
Wacht even! Het was ik niet!
Dus wie was het dan?
Ik weet het niet!
Maar ik heb een alibi met Maf
Ja, dat klopt! Gisteren was ik bij Sakata!
En jij, Soraru, was de eerste die het vond, toch?
Nou, ik kom uit de kast
Ik ben de waarzegger en ik heb Urata onderzocht. Het resultaat was wit
Dus, vanuit mijn perspectief is Soraru aan mijn kant
Misschien zei je dat gewoon om jezelf te redden!
Dat is zeker verdacht!
Trouwens, jij hebt ook geen alibi
Dus, jij bent ook verdacht
Sorry, maar
Jij bent het geworden

Hoeveel ik je ook probeer te vertrouwen
De koude rillingen en de verkeerde kruispunten
Het is een gemeen scenario, achtergelaten in de vogelkooi
Hier is geen redding, helemaal niet

Twijfel en verwarring, tussen de duisternis
De klok luidt, het bericht komt niet
Ik tik op de lamp die de toekomst voorspelt, wanneer is het weerwolf?
Gisteravond, toen de maan sliep
Was jij al aan het luisteren
We schieten onze zonden af
Met een glimlach die je laat vallen, ben ik zwart.