L'Empordà

Geboren tussen Blanes en Cadaqués
Helemaal door de tramontana geraakt
Van één ding kun je zeker zijn
Hoe ouder, hoe meer door de wind geraakt

Hij zei altijd dat hij zich 's ochtends zou doden
Maar rond het middaguur was hij goed aangeschoten
Hij glimlacht en zegt dat hij geen haast heeft
Niemand wacht op me daarboven
En naar de hel gaan interesseert me niet
Het Empordà is veel mooier

Er zijn flessen en jaren voorbij gegaan
En Siset hield het nog steeds vol
Slapend de roes aan de rand van de tafel
Maar hij viel er nooit in

Hij zei altijd dat hij zich 's ochtends zou doden
Maar rond het middaguur was hij goed aangeschoten
Hij glimlacht en zegt dat hij geen haast heeft
Niemand wacht op me daarboven
En naar de hel gaan interesseert me niet
Het Empordà is veel mooier

Hij glimlacht en zegt dat hij geen haast heeft
Niemand wacht op me daarboven
En naar de hel gaan interesseert me niet
Het Empordà is veel mooier

En als ik het licht van de dageraad zie
Verdwijnt de zin om te vertrekken
Misschien pleegt hij vandaag geen zelfmoord
Misschien laat hij het tot morgen

Tot morgen

Tot morgen