El Far Del Sud
Sopa De Cabra
De Vuurtoren van het Zuiden
Ze vond het, in een halflege zaal
Zoekend naar een droom, vluchtend voor de pijn
Binnen in haar ogen, voelde ze duizend vonken
Dat verhaal veranderde haar wereld
Ze verloor alles, het spel en het leven
Elke stad vermaakte haar hart
Alleen de vuurtoren van het zuiden, kijkt naar hem
Volg de vlam totdat niets meer beweegt
En duwt de zon, zo bruin, zo sterk en verboden
En ze opent haar blouse, haar lichaam een levendige glimlach
Ik zou je liefde geven als je het me terug kon geven
Ik zou je liefde geven als we elkaar konden aankijken
Ik zou je de wereld geven als je met me kon praten
Ik zou alles geven als ik je kon liefhebben
Zoveel nachten betaalde ze om haar te hebben
Zoveel excuses om alleen te gaan
Maar elke keer verloor ze het met een traan
Het licht dooft als het geluk ondergaat
En haar herinnering vervaagt in slapende steden
En droomt tot de dageraad van haar levenloze, treurige vuurtoren
Ik zou je liefde geven als je het me terug kon geven
Ik zou je liefde geven als we elkaar konden aankijken
Ik zou je de wereld geven als je met me kon praten
Ik zou alles geven als ik je kon liefhebben
Trillend, langzaam komt ze uit de bioscoop
Nachtvoorstelling, vandaag is de laatste dag
Ze neemt de poster mee, komt thuis en spiekt
De kamer verandert in een nieuwe wereld
En ze schrijft honderdduizend brieven, zoekt en reist
En haar centrum ontsnapt, verliest de orde en het huis
En dooft de zon, zo bruin, zo zwak en verboden
En zinkt in de schaduwen, haar lichaam een levendige glimlach
Ik zou je liefde geven als je het me terug kon geven
Ik zou je liefde geven als het waar kon zijn
Ik zou je de wereld geven als je met me kon praten
Ik zou alles geven als ik je kon liefhebben
Ik zou je liefde geven
Ik zou je de wereld geven als je kon kijken
Ik zou je liefde geven als je wilde blijven
Ik zou alles geven als ik je kon liefhebben
Ik zou je liefde geven
Ik zou alles geven als je kon blijven
Ik zou je liefde geven
Ik zou alles geven als ik je kon liefhebben