C'EST LA VIE

Weer een zondag
Dat ik me niet eens uit bed kan bewegen
Weer een zondag
Denkend aan jou heb ik het weekend doorgebracht

Je bent weg en de waarheid is
Dat ik tegen mijn vriendinnen niets heb gezegd
Want diep van binnen ben ik nog steeds onder de indruk van jou
En mijn hoofd stopt niet
En mijn hoofd stopt niet

Ik ga weer op pad om je te zoeken
Met wat het me ooit kostte om je te vergeten
En zo is het, c’est la vie, niet meer dan dat
Ik ben verdwaald en zag het niet aankomen

Toen ik vroeg om je te redden
Zei niemand me dat ongedeerd wegkomen een kunst is
En zo is het, c’est la vie, niet meer dan dat
Ik ben verdwaald, zag je niet vertrekken

Toen ik je zag aankomen
Had ik me moeten voorstellen
Dat het daarmee afgelopen was
Als je mijn grote vleugels kwam halen
Die niet van jouw maat zijn
Die niet van jouw maat zijn

Je bent weg en de waarheid is
Dat ik tegen mijn vriendinnen niets heb gezegd
Want diep van binnen ben ik nog steeds onder de indruk van jou
En mijn hoofd stopt niet
En mijn hoofd stopt niet

Ik ga weer op pad om je te zoeken
Met wat het me ooit kostte om je te vergeten
En zo is het, c’est la vie, niet meer dan dat
Ik ben verdwaald, zag je niet aankomen

Toen ik vroeg om je te redden
Zei niemand me dat ongedeerd wegkomen een kunst is
En zo is het, c’est la vie, niet meer dan dat
Ik ben verdwaald, zag je niet vertrekken

Gewend
Om gelukkig te zijn met weinig en niets
Je wind blaast nu in mijn gezicht
Wie snel rent, stopt snel
En mijn hoofd stopt niet

Ik ga niet meer op pad om je te zoeken
Met wat het me ooit kostte om je te vergeten
En zo is het, c’est la vie, niet meer dan dat
Ik ben verdwaald, zag je niet aankomen

Toen ik vroeg om je te redden
Zei niemand me dat ongedeerd wegkomen een kunst is
En zo is het, c’est la vie, niet meer dan dat
Ik ben verdwaald, zag je niet vertrekken