Paloma Mía
Silvio Rodriguez
Mijn Duif
Naast jouw porseleinen hals
zou ik me neervlijen, mijn duif.
Wie zou het ooit kunnen kussen,
wie zou het op jouw bed kunnen leggen.
Naast jouw mond van fijne scharlaken
zou ik in slaap vallen, mijn duif.
Als je me zou willen, hoeveel ik zou willen,
roze duif van mijn ochtenden.
Naast jouw porseleinen hals
zou ik me neervlijen, mijn duif.
Wie zou het ooit kunnen kussen,
wie zou het op jouw bed kunnen leggen.
Ik zeg jouw naam elke dag.
Ik zeg jouw naam, geliefde duif,
omdat jouw mond, de meest gedroomde,
omdat jouw hals en de verte.
Naast jouw porseleinen hals
zou ik me neervlijen, mijn duif.
Wie zou het ooit kunnen kussen,
wie zou het op jouw bed kunnen leggen.
Naast jouw mond van fijne scharlaken
zou ik in slaap vallen, mijn duif.
Als je me zou willen, hoeveel ik zou willen,
roze duif van mijn ochtenden.
