Ala de Colibrí
Silvio Rodriguez
Vleugel van de Kolibrie
Vandaag wil ik een partij van dromen oprichten,
torkshops waar we vleugels van kolibries repareren.
Iedereen is welkom, gekken, zieken, dik zonder liefde,
gehandicapten, dwergen, vampiers en dagen zonder zon.
Vandaag ga ik de verloren onschuld steunen,
die kritische massa van God die niet ouderwets of modern is.
Iedereen is welkom, verbannen, woedend, mensen zonder thuis,
verdwenen debiteuren van de wereldbank.
Over een straat die door een stevige hand is afgebrokkeld.
Vandaag ga ik een vergadering houden van verwelkte bloemen,
vuilnis van kinderfeestjes, gebruikte piñata's,
van schaduwen in verdriet - uit het rijk van het natuurlijke -
die toestemming geven aan elk liefdesobject.
Voor het oosten, voor het westen, voor de verlangens, voor de zaadjes.
Voor zoveel nachten, voor de dagelijkse zon, in gezelschap en alleen.
Vleugel van de kolibrie, licht en puur.
Vleugel van de kolibrie voor de genezing.
