La gota de rocío

De dauwdrupel
Die viel uit de lucht
En daarin mijn liefde
Werd haar gezicht gewassen

Maar het was zo vroeg
Dat de zon nog niet scheen
En haar handen bevroren
En de wangen van mijn lief

Ik dacht dat de sterren
Zou komen zoeken
En dat ze op haar mooie gezicht
Zouden gaan spelen

Ze zei: Ik heb het koud
Kom dichterbij met warmte
En ik ging met zoveel enthousiasme
Dat ik haar hart aanstak

En terwijl ik haar kuste
Zei ze met een rilling
Dit is wat ontbrak
Om de zon te laten schijnen

Oh, dauwdrupel
Laat niet meer vallen
Zodat mijn liefde
Altijd bij me wil blijven