Camino a Camagüey

Vertrouw me tien pesos
want het ondeugende lot plaatst me
ver weg van hier.
Morgen ga ik verder
en neem de melktrein naar een provincie
nieuw voor mij.
Een verre vriend,
schrijver en komiek,
vraagt me om de tekst van zijn drama
in te fluisteren
en hier ga ik met goede zin
om te helpen.

Ik ga door valleien,
ik stop in het Patey,
ik let op duizend details,
ik ben op weg naar Camagüey.

Ik stel me liederen voor,
ik ga zoals ik het het liefst doe,
ik ben aan boord van de betovering,
ik droom van de toekomst.

Laat het weten aan wie je weet
en zeg dat ik de sleutel achterlaat
waar hij altijd ligt.
Kijken of hij komt
en de wolk verdwijnt
terwijl ik terugkom in mijn werk.
De enige bitterheid
die ik meeneem op avontuur
is deze domme onbegrip.
Ga en zeg hem dat daarom
toen ik vertrok, het een kus was
in mijn lied.

Ik ga door valleien...

Ik stel me liederen voor,
ik ga zoals ik het het liefst doe,
ik ben aan boord van de betovering,
ik droom van de toekomst,
dromen van de toekomst,
dromen van de toekomst.