Días y Flores

Als ik vroeg opsta
Fris en genezen
Helder en blij
En ik zeg je: Ik ga naar het bos
Om me van jou te verlichten
Je weet dat ik binnenin een schat heb
Die me tot de wortel raakt

Als ik later terugkom
Met veel bloemen
Veel kleur
En ik leg ze in je lach
In de tederheid, in de stem
Dan heb ik mijn shirt in bloemen gedrenkt
Om je zweet te kleuren

Maar als ik op een dag te laat ben
Wees dan niet ongeduldig
Ik kom later terug
Misschien heeft de diepste vreugde
Die dag de woede gevolgd
De simpele woede van de wilde man
De woede bom, de woede van de dood
De woede van het moorddadige rijk van kinderen
De woede heeft mijn genegenheid bedorven
De woede moeder, God, ik heb het koud
De woede is van mij, dat is van mij, alleen van mij
De woede drink ik maar ik word niet nat
De woede is de angst om de bosjes te verliezen
De woede kind, schoen van aarde
De woede geef me of ik verklaar de oorlog
De woede alles heeft zijn moment
De woede de schreeuw wordt door de wind meegenomen
De woede het goud op het geweten
De woede verdomme!, geduld, geduld
De woede is mijn roeping

Als er dagen zijn dat ik moe terugkom
Vies van de tijd
Zonder liefde
Dan kom ik terug van de wereld
Niet van het bos, niet van de zon
Op die dagen, vriendin
Geef jezelf een nieuwe ziel
Voor mijn mooiste bloem