Óleo de Una Mujer Con Sombrero

Een vrouw is verloren
De waanzin en het stof leren kennen
Ze is verloren, deze mooie gekte
Haar korte taille onder mij

Ze is verloren, mijn manier van liefhebben
Ze is verloren, mijn spoor in haar zee

Ik zie een licht dat flikkert
En belooft ons in het donker te laten
Ik zie een hond naar de Maan blaffen
Met een andere figuur die aan mij doet denken

Ik zie meer: Ik zie dat ze me niet vond
Ik zie meer: Ik zie dat ze verloren is

Een onbenoembare vrouw
Vlucht als een meeuw
En ik, snel, droog mijn laarzen
Vloek een noot en zet de klok stil

Laat de liefde maar voorzichtig zijn
Want ik kan haar haar lied zingen

Lafheid is een zaak
Van mannen, niet van geliefden
Laffe liefdes worden geen liefdes
En geen verhalen, ze blijven daar

Geen herinnering kan ze redden
Geen enkele spreker kan ze samenvoegen

Een vrouw met een hoed
Als een schilderij van de oude Chagall
Corromperend in het midden van de angst
En ik, die niet goed ben, begon te huilen

Maar toen huilde ik om mezelf
En nu huil ik om haar te zien sterven

Maar toen huilde ik om mezelf
En nu huil ik om haar te zien sterven