Días Y Flores

Als ik vroeg opsta
fris en genezen
helder en blij
en ik zeg je: ik ga naar het bos
om me van jou te verlossen
weet dat ik binnenin een schat heb
die me tot de wortel raakt.

Als ik later terugkom
met veel bloemen
en veel kleur
en ik zet je in de lach
in de tederheid, in de stem
is het omdat ik mijn shirt in bloemen heb gedrenkt
om jouw zweet te kleuren.

Maar als ik op een dag te laat ben
word niet ongeduldig
ik kom later terug
het kan zijn dat de diepste vreugde
me die dag gevolgd is door woede
de simpele woede van de wilde man
de woede bom, de woede van de dood
de woede van het moordende rijk van kinderen
de woede, mijn genegenheid is verrot
de woede moeder, God, ik heb het koud
de woede is van mij, dat is van mij, alleen van mij
de woede drink ik maar ik word niet nat
de woede is de angst om de bos bloemen te verliezen
de woede kind, schoen van aarde
de woede geef me of ik verklaar de oorlog
de woede alles heeft zijn moment
de woede de schreeuw wordt door de wind meegenomen,
de woede het goud op het geweten
de woede verdomme, geduld, geduld
de woede is... mijn roeping.

Als er dagen zijn dat ik moe terugkom
dirty van de tijd
zonder liefde
is het omdat ik terugkom van de wereld
niet van het bos, niet van de zon
in deze dagen, vriendin,
zet een nieuwe ziel op
voor mijn mooiste bloem.