Homo Homini Lupus

Nooit meer terug naar de wereld van weleer
Nooit meer ontsnappen uit de bodem van de mierenval
Hoe hard ik ook worstel, ik word verstrikt
In het web van kwaadwilligheid dat is gespannen

Niemand kan ontsnappen
Alles is veranderd, alleen een wereld vol kwaad
Een eindeloze
Nachtmerrie waar zelfs het leven niets waard is in deze wereld

Het kwaad is niet langer kwaad
Blaffend naar de maan en trillerig in de duisternis
Blaffend naar de maan en trillerig in de duisternis, als de tijd rijp is, wordt de mens een wolf

Vergeet niet
Mens is een Wolf voor de Mens

Tanden en klauwen worden niet langer verborgen
Belofte en deugd zijn al verdwenen
De betekenis van leven als mens is er niet meer
Als je niet overleeft, heeft het geen zin

De tranen zijn opgedroogd
Ik hoor de onverdraaglijke stem van God tussen de mensen
Als ik geloof en het verlies
Als dit niet de stem van de duivel is, maar van God

De mens is niet langer mens
Blaffend naar de maan en trillerig in de duisternis
Als de tijd rijp is, wordt de mens een wolf

Vergeet niet
Mens is een Wolf voor de Mens

De vergoten tranen worden vergeten
Zelfs het vergoten bloed wordt door niemand opgemerkt
Geen manier om woede en verdriet te bedaren
Wraak is de enige wet die overblijft

Zelfs als ik moe ben van het beschermen
Als dit een tragedie is, dan is het Gods beproeving
De schaduw die zich sluipend nadert
Is wat ooit door de mens werd liefgehad, geloofd en beschermd

God is niet langer God
Blaffend naar de maan en trillerig in de duisternis
Als de tijd rijp is, wordt de mens een wolf

Zonder zelfs maar terug te kijken naar de dagen van weleer
Het leven ontvangen, zelfs de veranderd gedaante
Het oordeel, slechts het sluipende geluid
Moet ik me omdraaien en alles loslaten?