Me Dirás (part. Lia Kali y Santa Salut)

Het zijn slechts herinneringen, ongezonde tederheid
Waar ik me aan vasthoud, brandend ijzer
Voor de eerste keer een hond aanraken, de uitspatting voelen
Een angst overwinnen, leren schrijven in een oprecht moment van verbondenheid
En ik vecht, en ik gooi gewoon mijn kogels weg, ik heb er niet veel meer
Ik verlang ook naar luxe, een digestief drankje drinken
De trucs van dit leven vol indringers oplossen
Ik ben de heilige, ook de Vesuvius, het maakt me niet uit om nat te worden als er een zondvloed is

Mijn schild bouw ik (bouw ik)
Alleen tussen jou en mij (tussen jou en mij)

En je zult tegen me zeggen, ik houd me alleen vast aan wat erachter ligt
Zoekend naar de regenboog na de storm en je zult zeggen, en je zult zeggen
En je zult zeggen, ik houd me alleen vast aan wat erachter ligt
Maar door wat ik heb gezien heb ik geleerd om te kijken en je zult zeggen, en je zult zeggen

Ik herinner me toen niets duidelijk was
Een blanco vel en inkt voor alles, me overal mee besmeuren
Hoe ziet angst eruit, dat ben ik niet, zeg het me oh
Ik voelde dat ik kon met wat er op me afkwam
Ik herinner me toen het gezang van de vogels me betoverde
Het mengde zich met de geur van de natte aarde
Extase voor een ongerepte aarde voor die nieuwe komst

Ontdekken om te creëren, bouwen om te geloven
Er is niet veel ruimte meer om te verstoppen
Zoveel ontdekkingen die gedaan moeten worden
Oh, die moeten gedaan worden

Zeg me wat je wilt
En wat geef jij me
Ik heb je alles gegeven en jij hebt me niets gegeven
Ik wil niet dat het pijn doet, dat het niet meer pijn doet
Ik wil mezelf opnieuw tekenen, ver weg van de angst

En je zult zeggen, ik houd me alleen vast aan wat erachter ligt
Zoekend naar de regenboog na de storm en je zult zeggen, en je zult zeggen
En je zult zeggen, ik houd me alleen vast aan wat erachter ligt
Maar door wat ik heb gezien heb ik geleerd om te kijken en je zult zeggen, en je zult zeggen