Laggard

Van jongs af aan ben ik zo geweest
In stilte heb ik mezelf opgesloten
Mijn uitdrukkingen zijn onhandig en altijd traag
Eerst nadenken, dan langzaam bewegen
Ik wil schreeuwen en mezelf aan de wereld tonen
Maar ik houd me in, het dagelijks leven is een aaneenschakeling van inhouden
Het stroomt langzaam voorbij

Waar ik ook ga, mijn traagheid zal in balans zijn
Waar ik ook ga, mijn gedachten zullen diepgang hebben
Mijn gevoel als ik naar jou kijk
De tijd die ik met jou doorbreng
Komt steeds dichterbij

Nu probeer ik mezelf meer te laten zien
De ik van vandaag is anders dan die van gisteren
Het voelt nog steeds vreemd en ongemakkelijk
Maar laat me bevrijden van binnenuit
Nooit houdt het dagelijks leven op met langzaam voorbijgaan
Mijn hart wordt vrijer

Waar ik ook ga, mijn traagheid zal in balans zijn
Waar ik ook ga, mijn gedachten zullen diepgang hebben
Mijn gevoel als ik naar jou kijk
De tijd die ik met jou doorbreng

Stap voor stap zal ik dichterbij komen
Ik zal leren wie jij bent
Het voelt nog steeds vreemd en ongemakkelijk
Maar laat me jou bevrijden zoals ik ben