Sobre Los Margenes
SHARIF
Over de Marges
Geef me een kans
Slechts één kans
Ik wil iets eenvoudigs schrijven
Ik heb geen refrein nodig
Ik wil een onsterfelijk vers schrijven, dat zonder woorden te begrijpen is
Schoon en puur als de zon over het landschap
Ik wil een zin die dient als passage in deze reis
Ver weg van het tikken en zijn chantage
En ik geef je een vriendschap die altijd vrolijk is
De waarheid zonder ijdelheid of wachtwoord
Ik weet alleen dat de ziel nooit in de weg zit
En dat het belangrijkste is wat niemand je leert
Mijn hele wereld is hier
Jongen, je weet dat we ons niet gaan overgeven
Ik heb kaarsen en wind, zolen en adem
En een hongerige pen die niet kan liegen
Dus ik ga door
Het maakt me niet uit om te struikelen, opnieuw te beginnen
Ik weet dat het leven stromen is, als je wilt lachen moet je leren huilen
En zeg me gewoon waar je heen wilt, dan neem ik je mee
Hou je vast aan mijn pen, ik til je op
Als er in een eeuwigheid altijd tijd is om opnieuw te beginnen
Als je met me meegaat, durf ik het aan
Om eenvoudig te leven, mijn steen in mijn zak
Mijn look en mijn boekje, de maan haar glans
Zittend op een rand
Proost ik met een pisto
Op de harten die ik verover
En ik ga niet weg
Mijn hele wereld is hier
Op dit stukje papier
Is de wereld vriendelijker als je zonder haat leeft
Je weet nooit wat er gebeurt tot de volgende aflevering
En ik ben alleen wat je ziet
Ik wil een lied schrijven dat de wereld aan je voeten legt
En je redden, je kunnen meenemen
Terugkomen om je opnieuw te vertellen
Mijn leven over de marges
Geen oorlogen meer tussen demonen en engelen
Vandaag heb ik genoeg aan de lucht die ik inadem
Het licht is een schat voor deze saffierogen
En ik vraag om een andere dag, een andere zucht
Een andere dans
Een andere tango dansend met de hoop
Een andere regel, een andere les
Een ander lied dat me brengt waar het hart niet kan komen
Ik wil gewoon dansen als het zand en de lucht
Als de golven en de zee
Niet stoppen met draaien in de dans
De muziek klinkt
Buiten is er lawaai, maar hier klinkt de muziek
Mijn lied is geen verwijt, het is een smeekbede
In die nachten dat de pen mijn republiek is
Ik keer terug naar de steeg van de herinnering
Om te herinneren over de scheidingslijn
Dat het de moeite waard is om de storm te doorstaan
Dat wedden op jouw vriendschap de moeite waard is
Nooit, nooit vraag ik meer dan ik heb gegeven
Altijd, altijd vergeet ik wat zonde was
Ik heb al geleerd dat als jij aan mijn zijde staat
Ik heb geen fortuin, maar ik ben gelukkig
Mijn hele wereld is hier
Jongen, je weet dat we ons niet gaan overgeven
Ik heb kaarsen en wind, zolen en adem
En een hongerige pen die niet kan liegen
Er is nog veel te doen
Veel om te sterven en te worden geboren
Veel om te groeien, niet te stoppen met leren
Om dank te zeggen voor morgen, proostend op gisteren
Op een afgelegen plek reist het geluk incognito
Ik vergeet nooit dat wanneer alles verloren is
Ik kan schrijven over de marges
Ik wil gewoon dansen, altijd kunnen leven.