Carmín y Azufre (part. Reality)
SHARIF
Karmijn en Zwavel (ft. Realiteit)
Het vergeten kan niet ontsnappen aan jou
Ik zoek je in de hoekjes van mijn kamer
Je brak mijn hart op de dag dat ik je zag
Wandelend op straat met een andere klootzak
Ik schrijf dit lied met wat ik je niet gaf
Als ons liefhebben een spel was, verloren we allebei
Ik moet wel gek zijn om zo van je te houden
Want ik weet
Dat liefde vragen aan jouw mond
Een leven vol pech is, en ik ben bang je weer te zien
Dat liefde vragen aan jouw mond
Ons veroordelen tot hetzelfde verhaal, de duivel om genade vragen
Sinds je me niet meer aanraakt, mist mijn ballade een noot
En mijn mond drinkt uit de vergiftigde beker
En galoppeert als een dolle hoer zonder teugels
Jou zoekend in het verkeerde bed
En ik weet dat we door wat we deden gek werden
Daarom sterven de bloemen die we niet gaven
Ik denk aan wat we waren, aan de blije dagen
En nu lijken de strelingen op littekens
Dun, je weet dat ik de maat niet ken
Ik sta voor je deur, smekend op mijn knieën
Je vragen om terug te komen zodat je deze wond kust
Verlangend dat je van me houdt, omdat ik het altijd vergeet
Dat liefde vragen aan jouw mond
Een leven vol pech is, en ik ben bang je weer te zien
Dat liefde vragen aan jouw mond
Ons veroordelen tot hetzelfde verhaal, de duivel om genade vragen
Hé, je draagt een minirok en hebt een slangentong
Die rode lippenstift staat je dodelijk goed (ey)
Je hebt een nieuwe vriend voor elke vrijdag
Maar hier geldt: ogen die niet zien, hart dat niet voelt
En ook al zeg je dat je me wilt zien (nee)
Verdien je geen constante stress
Of foto's maken voor de restaurants
Maar dat is wat ze je niet vertellen over het omgaan met een zanger
We moesten uit elkaar gaan, we deden het juiste
Er is geen kwaad dat honderd jaar duurt, de tijd geneest alles
Ik leef nu van mijn muziek en het geven van concerten
Maar met de meisjes die ik schrijf, ben ik je een percentage verschuldigd
Dat liefde vragen aan jouw mond
Een leven vol pech is, en ik ben bang je weer te zien
Dat liefde vragen aan jouw mond
Ons veroordelen tot hetzelfde verhaal, de duivel om genade vragen