Vuelve

Koud als een zoutbeeld
In een glazen mausoleum
Droog tot op het bot van het huilen
En dood zoals Tiberius in zijn kooi kan zijn

Helemaal in puin zoals het Parthenon
Eenzaam zoals Columbus eindigde
Bleek als de Mona Lisa
Bitter als een citroen
Gerimpeld als een accordeon

Zoals de Sfinx toen ze haar neus verloor
Zoals Alexander de Grote
Zonder zijn zwaard en zonder zijn speer
Zoals een arme Christen in het volle Romeinse Rijk

Ik zoek iets dat kan antwoorden
Want ik ben moe van het denken
Hoe de seconden verstrijken
En ik overleef deze universele zondvloed

Zonder meer moeite komt de uitleg
Tevoorschijn uit een oude lade
En in minder dan een fractie
Herleeft het en kleedt het hart zich in groen

Terug, terug
Terug, terug

Want mijn leven glijdt door de afvoer
Dat mijn voeten van het staan blaren hebben
Ik weet niet meer hoe ik je moet zeggen dat ik je mis
En inmiddels is het al meer dan een jaar

Terug, terug
Terug, terug

Want mijn boot zinkt in de modder
Dat ik van angst tot aan mijn ellebogen heb gebeten
Dat mijn wereld leeg en saai is
Dat ik sterf om je hier bij me te hebben