Yo creo

Ja! Wat minder dan je een liedje te wijden, schat, aan vijftig procent van mijn leven, was zo makkelijk als de pen op het papier leggen en laten stromen... voel het, ik raak de hemel met mijn handen, ik, ja, ik geloof...

Ik zit hier en kijk je in de ogen
ik verdwijn in je reflecties, je bent mijn jeugd als ik oud ben
de oplossing voor mijn complexen, de lob van je oren
de lijnen van mijn leven zijn de lijnen van je wenkbrauwen,
en je haar, dat altijd verandert naar mijn zin
wanneer je het bruin verft ben je mijn nimf die uit een rivier komt
je weet dat ik net zo veel huil als ik lach
en je natuurlijke blonde haren zijn mijn verloren schat.
Ik val in een dal dat zich tussen je schouders tekent
je zoenend rond dat naaldhalsje
ik pauzeer op je sleutelbeen, het beste balkon tot aan je borsten
nu niets ze vasthoudt, aardbei en slagroom vrij van elke striem
ze worden stevig als ze zien dat mijn blik afwijkt
wat zou ik geven om bovenop je te vallen
en het vacuüm in je borsten te springen.

En je bent prachtig zelfs als je slaapt, vrouw
en ik vertel je niet over in bad
mijn ogen zijn het benodigde gereedschap om zo'n landschap te vinden
mijn tong de kwast om het te schilderen
ah! ik geloof, schat, ik geloof, ik!, ja

Weinig uitgesproken tepels van roze kleur
ik glijd, vallend door dat heilige kanaal
ik kon me met een hand aan je navelpiercing vasthouden
dankzij het feit dat het mijn cadeau was, houdt het me levend
ik stop op je buik, ik grijp het met mijn tanden
tweehonderdtwintig, schat, ik voel de stroom al
je weet dat het me moeite kost om me in te houden
en ik hou ervan om je te beginnen te eten van achter.
Je bent mijn religie, mijn geloof en ik sterf ervoor
net zoals ik sterf in je fijne haartjes
nooit was er een vrouw zo zacht en dat weet je
ik ben met een ballon gekomen maar nooit met een schip
jij hebt de sleutels van de vlucht voor mijn astrale reizen
je leerde me de gebarentaal
met je handen van een klein meisje en je nieuwe oosterse nagels
de ondergang van de stervelingen.

Ja, het goede aan het onthouden van de tekst is dat ik je foto op de lessenaar heb, die naar me kijkt... ahh! ik geloof, schat, het was zo makkelijk als voor de microfoon gaan staan en laten stromen... ah! ik geloof, schat, ik geloof, ik!, ja

Ik hou ervan als je ziek bent en ik voor je moet zorgen
evalueren, ik blijf dromen om je zwanger te maken
en dat terwijl van je houden geen gemakkelijke missie is
mijn baardje doet kriebelen achter je knieën
In een donkere kamer, met zijden lakens
en met jouw lichaam erop verwissel ik texturen
ik ben betoverd door je moed en je streken
je bent naakt en ik schrijf deze literatuur,
Ik hou ervan je een kus te geven als je slaapt
's ochtends sta je dankbaarder op, voller van leven
ik wil drinken van je heilige speeksel
after we hebben gevreeën terwijl we een jointje roken,
Ik hou ervan mezelf pijn te doen en dat je de wonden heelt
jij bent mijn muze, ik jouw schrijver, laten we omhoog kijken
ik eindig dit liedje door je oprecht te zeggen
als we het over je voeten hebben, zou ik een heel nummer moeten maken.

Ja, het is zoals ik vreesde, het was zo makkelijk om het te rappen als om het te schrijven, zonder van de wolk te komen, speciale toewijding aan mijn vrouw Anita, vijftig, vijftig, ik 2007, zo gaat het.