Habit
SEVENTEEN
Gewoonte
Iemand blijven ontmoeten
Ook al lach ik hardop
Verandert er niets
Als ik denk aan jou ergens
Jou lachend voor me zie
Voelt het alsof ik verlies
Wat ben ik toch een idioot
Ik hoop dat jij het moeilijker hebt
Dat je soms aan mij denkt
En dat zou fijn zijn
Ik wil ook gewoon onverschillig zijn
Mijn lippen die jou zo vaak riepen
Voelen nu helemaal droog aan
Ik realiseerde me, als een gewoonte
Dat ik jou zocht, wanhopig roepend
Ik wil je omarmen zoals toen
En je willen vertellen dat ik wil lachen
Als ik mijn ogen sluit en tel tot drie
Val ik in slaap en zoek je in mijn dromen
Zonder het te willen
Blijkt dat ik je niet wil vergeten
Nee, dat klopt niet
Misschien heb ik het te lang gehoord
Dat ik nu weer je naam roep
En het lijkt alsof ik het wil vergeten
Ik hoop dat jij het moeilijker hebt
Dat je soms aan mij denkt
En dat zou fijn zijn
Ik wil ook gewoon onverschillig zijn
Mijn lippen die jou zo vaak riepen
Voelen nu helemaal droog aan
Ik realiseerde me, als een gewoonte
Dat ik jou zocht, wanhopig roepend
Ik wil je omarmen zoals toen
En je willen vertellen dat ik wil lachen
Ik wil het je vertellen, ik wil je zien
Nu je er niet bent
Zijn de gewoontes die ik had
Die jou riepen, niet te wissen
Ik leef ermee
Vanwege jou
Mijn lippen die jou zo vaak riepen
Voelen nu helemaal droog aan
Ik realiseerde me, als een gewoonte
Dat ik jou zocht, wanhopig roepend
Ik wil je omarmen zoals toen
En je willen vertellen dat ik wil lachen